1984
| Het Amsterdams Fonds voor de Kunst
geeft ieder jaar documentaire fotografie-opdrachten om aspecten van Amsterdam vast te leggen. Ik zond in met het idee om de laatste rustplaats van Amsterdammers in beeld te brengen.
Begraafplaatsen zijn parken aan de rand van de stad waar de doden worden begraven. Als de stad uitbreidt wordt de begraafplaats gesloten, de graven geruimd en komen er aan de nieuwe rand van de stad nieuwe dodenakkers. Hetzelfde lot kennen sportvelden en volkstuincomplexen in groeiende steden.
Tuinlieden doen daar het werk, maar het liefst zo onzichtbaar mogelijk ivm het bijzondere karakter van de de plek. Echter het is een 'gewoon bedrijf' met koffiepauzes en sinterklaasvieringen. Er is een strikte scheiding tussen de voorkant en achterkant van het bedrijf. Die twee kanten laat ik zien in deze reeks.
In 1994 verscheen ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de Nieuwe Oosterbegraafplaats het boek Een plaats van bezinning.